Każdy kto słyszał śmiech lub płacz małego dziecka przyzna, że jest ono w swoich odruchach całkowicie wolne i autentyczne. Gdy cieszy się lub smuci świadczy o tym całe ciało, które jest spójne z tym co manifestuje się w głosie, a dźwięki wydobywane przez dziecko są brzmiące i donośne. Swoboda głosu jest wynikiem wewnętrznej wolności, która u osób dorosłych bywa mocno stłamszona poprzez życiowe doświadczenia. Wszystko co przeżywamy zostaje zapisane w ciele i staje się słyszalne w sposobie mówienia, brzmieniu głosu, a także widzialne w mowie ciała. Praca terapeuty głosu, w moim przypadku, polega na wsłuchaniu się w głos i znalezieniu oraz uwolnieniu napięć, a także wskazaniu kierunku w którym należy szukać przyczyny (emocjonalnej blokady) tego napięcia.

Po znalezieniu, a raczej usłyszeniu blokady tkwiącej w konkretnym miejscu ciała dobieram metody pracy i ćwiczenia. Jest wiele prostych i przyjemnych ćwiczeń, które najpierw wykonane w gabinecie lub w sali warsztatowej, a potem samodzielnie w domu, szybko i skutecznie wprowadzają zmiany w funkcjonowaniu głosu i ciała. Do najbardziej powszechnych zmian należą:

– rozluźnienie szczękościsku,
– zdjęcie uczucia ciężaru czy ucisku w klatce piersiowej,
– wzmocnienie siły głosu,
– bardziej przyjemna barwa głosu.

Ponadto:
– poprawia się jakość snu,
– znikają bóle głowy,
– odzyskujemy jasny umysł i możliwość twórczego myślenia.Sami najczęściej nie jesteśmy w stanie ocenić brzmienia swojego głosu, gdyż po pierwsze zdążyliśmy przywyknąć do zmian, które pojawiały się w nim stopniowo na przestrzeni lat, a po drugie każdy z nas słyszy się „od środka”, przez przewodnictwo kostne. Dopiero z zewnątrz można rzetelnie ocenić głos.